در این مقاله تاثیر توزیع درآمد بر طلاق در ایران با استفاده از داده های طرح هزینه-درآمد خانوار شهری در سال 1393 و کاربرد روش داده های شبه تابلویی بررسی شده است. داده های اولیه شامل 18885 خانوار شهری بوده است که در مرحله اول زیر بخشی از داده ها شامل سرپرستان خانوار مرد و زنِ مطلقه و متاهل (16503 مشاهده) انتخاب و در سطح استان ها دسته بندی شدند. براساس داده های اولیه و دسته بندی شده، توصیف داده ای صورت گرفت. در مرحله بعد با روش داده های شبه تابلویی دیتون(1985) برآورد مدل لاجیت با روش حداکثر درستنمایی انجام شد. نتایج حاصل از برآورد مدل اولیه نشان می دهد که درآمد سرانه خانوار احتمال طلاق را کاهش می دهد و نتیجه مدل ثانویه (مدل اولیه با ورود مجذور درآمد سرانه) نشانگر رابطه U شکل درآمد سرانه و احتمال وقوع طلاق است. یعنی احتمال طلاق در دو گروه کم درآمدها و پردرآمدها بیش از دارندگان درآمد میانی است. درآمد آستانه در برآورد، معادل متوسط سرانه ماهانه 1275 هزار تومان برای خانوار شهری در سال 1393 است.
