مطالعه حاضر به بررسی عوامل مؤثر بر شکلگیری شبکه مهاجرین داخلی میپردازد. براساس اطلاعات نگارندگان، تحقیق حاضر اولین تلاش در رابطه با اقتصاد شبکههای اجتماعی در ایران است. در پژوهش حاضر برای اولین بار جهت انجام مطالعه شبکه بهجای استفاده از متغیرهای جانشین ارتباط بین دو فرد، بهطور مستقیم از دادههای ارتباطی بین مهاجرین استفاده شده است و برای جمعآوری اطلاعات مربوط به گراف ارتباطاتی مهاجرین یک تحقیق میدانی از مهاجرین اردبیلی وارد شده به شهر رشت صورت گرفته است. نهایتاً براساس مدل اقتصادسنجی شکلگیری شبکه و استفاده از روش لاجیت برای دادههای جفتی عوامل مؤثر بر روی شکلگیری شبکه بررسی شده است. براساس مبانی نظری، متغیرهای مختلف زمان ورود، فاصله محل تولد به عنوان متغیرهای توضیحی استفاده شدهاند و متغیرهای جانشین همریختی مانند سن، سواد و درآمد به عنوان متغیرهای کنترلی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که زمان ورود مهاجرین، محل تولد در مبدأ و عوامل جانشین همریختی مانند سواد، سن و درآمد اثر معناداری بر روی احتمال برقراری ارتباط دارند. یافته دیگر تحقیق این است که یک رابطه U شکل بین احتمال برقراری ارتباط و زمان ورود مهاجرین وجود دارد که نشاندهنده تمایل مهاجرین به برقراری ارتباط با مهاجرین همدوره و همچنین قدیمیتر است. یکی دیگر از نوآوریهای این مقاله بررسی وضعیت سطح بهینه تلاش برای برقراری ارتباط در شرایط همگن و غیرهمگن است که در واقع توسعه بخشی از ادبیات اقتصاد شبکه است. در این پژوهش نشان داده شده که شدت ارتباط مهاجر i با مهاجر مرکزی در هر دوره افزایش مییابد و این نتیجهگیری در یک سطح خاص از ناهمگنی با شرایط همگن تفاوتی ندارد.
