فناوری اطلاعات و ارتباطات تمام حوزه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی را تحت تاثیر قرار داده است. اثرگذاری این فناوری بر بازار نیروی کار، مشاغل و نرخ بیکاری از جمله مباحث مهمی است که باید به آن توجه ویژه ای شود. فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند از طریق حذف بعضی مشاغل و ایجاد مشاغل جدید به ویژه مشاغل مبتنی بر فناوری اطلاعات، حذف یا کاهش مشاغل سخت و ایجاد مشاغل آسان، افزایش مشاغل در بخش های اطلاعات و خدمات و کاهش در بخش تولید، ناپایدار شدن مشاغل و تغییرات سریع آن ها، بر بازار نیروی کار و نرخ بیکاری اثر گذار باشد. پژوهش حاضر، به بررسی اثر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نرخ بیکاری در منتخبی از کشورهای سازمان همکاری اسلامی طی دوره زمانی 2016-2000 می پردازد. جهت بررسی اثر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نرخ بیکاری از الگوی داده های تابلویی پویا و روش برآورد گشتاورهای تعمیم یافته و هم چنین به منظور اندازه گیری و کمی سازی فناوری اطلاعات و ارتباطات از شاخص کاربران اینترنت استفاده شده است. نتایج برآورد الگو نشان می دهد که شاخص فناوری اطلاعات و ارتباطات اثر مثبت و معنادار بر نرخ بیکاری در کشورهای منتخب سازمان همکاری اسلامی طی دوره زمانی 2016-2000 دارد.
