بازار کار کنونی زنان با انبوهی از جمعیت متقاضی کار روبروست. گسترش ناکافی فرصت‌های اشتغال افزایش میزان بیکاری را به دنبال خواهد داشت. فرایند ایجاد اشتغال نه با تقاضای بیکاران تناسب دارد و نه حتی تعداد آموختگان دانشگاهی یا جمعیت کشور. در این پژوهش سیاست‌های اصلی اقتصادی در سطح کلان و آثار آنها بر نیروی کار زنان در بازار کار و سیاست‌هایی چون کاهش میزان باروری، گسترش آموزش و پرورش، مهار میزان تورم، خصوصی‌سازی و رشد اقتصادی تجزیه و تحلیل می‌شود. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که رشد اقتصادی به توسعه ظرفیت‌های کلان اقتصادی منجر می‌شود اما بیکاری را کاهش قابل توجهی نداده است. میزان باروری در سال‌های اخیر کاهش قابل توجهی داشته است اما آثار آن در میزان مشارکت چشمگیر نبوده است. افزایش میزان تورم زنان را ورود بازار کار تشویق می‌کند. با افزایش تعداد زنان دارای تحصیلات عالی بازار کار نمی‌تواند پاسخگوی جمعیت زنان باشد و در آینده نزدیک جامعه را با بحران مواجهه می‌سازد. بحران بیکاری زنان تحصیل کرده
