در ادبیات حوزه گردشگری بیشتر بر اثرات مثبت اقتصادی (افزایش درآمد و ایجاد اشتغال) و فرهنگی - اجتماعی (حفظ آثار تاریخی و سنت‌های فرهنگی) پدیده گردشگری توجه شده است. با این حال پدیده گردشگری پیامدهای منفی اقتصادی (چون افزایش قیمت مسکن، کالاها و خدمات)، و زیست‌محیطی (مانندآلودگی هوا و تخریب زیست‌گاه‌های طبیعی) نیز دارد که می‌بایست بدان توجه داشت. این پدیده هم چنین پیامدهایی بر سلامت ساکنان جامعه مقصد دارد. شیوع بیماری‌های همه‌گیر نیز از اثرات منفی گردشگری بر سلامت جوامع است. افزایش هزینه های سلامت به‌عنوان نماگری از وضعیت سلامت، اثر منفی گردشگری بر سلامت جامعه میزبان را نشان می-دهد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات گردشگری ورودی به جمعیت جامعه میزبان (ازدحام گردشگر)، انتشار دی‌اکسید کربن سرانه و تولید سرانه بر هزینه سلامت سرانه، با رویکرد رابطه غیرخطی تولید سرانه با متغیر وابسته انجام شده است. در این مطالعه از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM)، برای 30 کشور عضو کشورهای اسلامی و صادرکننده نفت منتخب (براساس حداکثر داده موجود) طی سال‌های 2018 - 2004 استفاده شده است. نتایج برآورد الگوی پژوهش نشان می‌دهند نسبت گردشگری به جمعیت و انتشار دی-اکسید کربن اثر مثبت و معنی‌داری بر هزینه سلامت دارند و تولید سرانه رابطه غیرخطی به شکل U وارون با هزینه سلامت دارد. این یافته نشان می‌دهد که افزایش تولید سرانه پس از رسیدن به نقطه بیشینه موجب کاهش هزینه‌های سلامت می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود تا قبل از رسیدن به این نقطه، بخشی از درآمد مالیاتی اخذشده از دهک های بالای درآمدی به سرمایه‌گذاری در بخش سلامت به‌منظور بهبود سلامت جامعه تخصیص یابد. هم چنین پیشنهاد می‌شود برای کاهش اثر نامطلوب گردشگری بر سلامت، از مناطق جاذب گردشگری از گردشگران ورودی مالیات اخذ شود. علاوه براین، توصیه می‌شود روش‌های بهداشت زیست‌محیطی و سلامت شغلی در طراحی، ساخت و بهره‌برداری از امکانات صنعت گردشگری لحاظ شود.
