مقدمه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری خودایمنی و التهابی در سیستم عصبی مرکزی می-باشد و استرس های اکسایشی نقش بسیار مهمی در پاتوژنز این بیماری ایفا می کنند؛ نتایج مطالعات نشان می دهد که تمرین شنا و مصرف ویتامین D باعث کاهش آسیب های اکسایشی و کمک به بقای سلول های مغزی می شود. پروتئین کلوتو نیز نقش موثر در محافظت دستگاه عصبی در برابر استرس اکسیداتیو و دمیلیناسیون ایفا می کند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پیشگیرانه یک دوره تمرین شنا و مصرف ویتامین D بر سطوح کلوتو در بافت مغز موش های صحرایی ماده مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی4 هفته ای ماده نژاد لوئیز، بعد از 2 هفته آشنایی با محیط جدید، به 9 گروه: 1-کنترل سالم، 2-کنترل ام اس، 3-شم، 4- مکمل سالم 5- مکمل ام-اس ، 6- شنا سالم، 7- شنا ام اس، 8- ترکیب مکمل و تمرین شنا سالم و 9- ترکیب مکمل و تمرین شنا سالم تقسیم شدند. تمرینات 5 روز در هفنه و به مدت 6 هفته به مدت 30 دقیقه آغاز شد که این مدت با افزایش پنج دقیقه روزانه به زمان تمرین, درهفته دوم به 60 دقیقه رسید و زمان 60 دقیقه تا پایان دوره تمرین ثابت بود؛ در طول دوره تمرینی با ثابت ماندن 60 دقیقه، به منظور ایجاد اضافه بار تمرینی، سرعت و قدرت جریان آب از7 لیتر به 20 لیتر در دقیقه افزایش یافت. گروه مکمل هم به مدت 2 هفته، مقدار 2 نانوگرم ویتامین D ، یک روز در میان به صورت درون صفاقی دریافت کردند. به منظور القاء EAE، به هر حیوان میزان 4/0میلی لیتر از محلول نخاع خوکچه هندی و ادجوانت به نسبت برابر، تزریق شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونone way ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey و در سطح پنج درصد صورت گرفت. یافته ها: بین سطح کلوتو بافت مغز گروه کنترل ام اس در مقایسه با گروه کنترل سالم تفاوت معناداری وجود داشت(001/0=P). تفاوت میانگین گروه تمرین ام اس در مقایسه با گروه کنترل ام اس معنادار نبود(05/0≤=P). بین سطح کلوتو بافت مغز گروه مکمل ام اس در مقایسه با گروه کنترل ام اس تفاوت معناداری وجود داشت(001/0=P). سطح کلوتو بافت مغز ترکیبی ام اس در مقایسه با گروه کنترل ام اس تفاوت معناداری داشت(001/0=P). نتیجه گیری: پیش درمان با استفاده از تمرین شنا به تنهایی نتوانست باعث حفظ سطح کلوتو در برابر تخریب نورونی ناشی از تزری