تأمین امنیت غذایی، خلق فرصتهای شغلی و بازاری برای محصولات تولیدی و عوامل تولید سایر بخشهای اقتصادی، ایجاد درآمد ارزی و ملاحظات زیست محیطی، از جمله دلایل اهمیت بخش کشاورزی بشمار میروند. بالا بودن درجه ریسک های اقتصادی و غیر اقتصادی و بازدهی نسبتاً بیشتر برخی فعالیتهای اقتصادی، سرمایه گذاری و تأمین مالی در این بخش را با چالشهایی روبهرو کرده و بر اهمیت آنها می افزاید. هدف از انجام پژوهش، مقایسه تأثیر نقدینگی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران ( 1357-1390 ) است . برای این منظور، از روش (GMM) گشتاورهای تعمیم یافته استفاده شد.داده های مورد نیاز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران استخراج شدند. نتایج نشان دادند که نقدینگی و اعتبارات، هر دو، تأثیری مثبت و معنیدار بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران دارند، اما کششپذیری ارزش افزوده نسبت به اعتبارات، به مراتب بیشتر از نقدینگی است. بنابراین، میتوان گفت استفاده از سیاست پولی می- تواند ارزش افزوده بخش کشاورزی را افزایش دهد و در این میان، اعتبارات به گونه نسبی، ابزار سیاستی مناسبتری به نظر میرسد. همچنین، ارزش افزوده با یک دوره وقفه، سرمایه گذاری های دولتی و بخش خصوصی و جمعیت شاغلین بخش کشاورزی، تأثیر مثبت و موجودی سرمایه در این بخش، تأثیری منفی و معنیدار بر ارزش افزوده دارد
