به منظور محاسبه روند اشتغال در ایران هدف مقاله، روند اشتغال در ایران برای سالهای اجرای برنامهی ششم توسعهی اقتصادی (1400-1396)، اجتماعی و فرهنگی کشور بهینهیابی شدهاست. برای این منظور، ابتدا با استفاده از الگوریتم گاوس_ سایدل، سیستم معادلات کلان سنجی پویا و غیرخطی و اهداف کمی ششمین برنامه توسعه، روند اشتغال در کشور شبیهسازی گردید. سپس روند بهینه جمعیت شاغل، از حداقلسازی تابع زیان رفاهی سیاستگذار با برنامه نویسی و اجرای یک الگوریتم چرخهیباز و حل معادلات بلمن محاسبه گردید. نتایج بهدستآمده نشان دادند که دستیابی به اشتغال بالاتر، نیازمند کنترل تورم در نرخهای پایینتر و همچنین دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالاتر است. یافتههای این تحقیق با نظریه کینزیهای جدید مانند گرایش، کلاریدا، گرتلر، منکیو، والش و تیلور مبنی بر لزوم کاهش همزمان تورم و افزایش تولید سازگار است. از این رو، جهش تولید و مهار تورم میتواند کنترل بهینه اشتغال و کسب و کار در سطح هدفگذاری شده را امکانپذیر نماید. بر این اساس، هدفگذاری شاخصهای اقتصاد کلان در قلمرو در دسترس (امکانپذیر)، انضباط کامل پولی و مالی، استقلال بانک مرکزی و استفاده از نظریه کنترل بهینه تصادفی در هدفگذاری برنامههای توسعه، از جمله توصیههای سیاستی این مقاله محسوب میشوند.