در سالهای پس از انقلاب اسلامی ایران به دلایل مختلف اقتصاد ایران همواره تحت تحریمهای اقتصادی آمریکا، سازمان ملل و یا اتحادیه اروپا بوده است که بعضا توسط کشور آمریکا به تنهایی و در برخی دورهها نیز توسط هر سه مورد تحریم شده است. در پژوهش حاضر تاثیر شوک مثبت و منفی شاخص تحریم از طریق دو مسیر تاثیر بر بودجه دولت و همچنین تاثیر بر نرخ ارز بر نقدینگی در دوره زمانی 1399-1358 با استفاده از الگوی خودرگرسیون برداری ساختاری آستانهای (TSVAR) بررسی شده است. بر اساس نتایج پژوهش، آستانه رشد تحریم در اثرگذاری بر نقدینگی از مسیر نرخ ارز و تورم، 162/5 درصد و از طریق تغییر کسری بودجه دولت، 057/3 درصد بوده است و نشان میدهد آستانه رشد شاخص تحریم در اثرگذاری بر نقدینگی در قالب مسیر نرخ ارز و تورم بزرگتر است. همچنین، تفاوت پاسخ نقدینگی در کشور به درآمدهای نفتی به آستانه تحریم مرتبط است. بر این اساس و در راستای کاهش اثرات شوک برونزای نفت بر نقدینگی، بایستی نقش تثبیتی صندوق توسعه ملی در کنار مدیریت انتظارات تورمی مدنظر قرار گیرد.
