ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎر ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی، ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺼﺮف ﺟﻬﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﻋﻤﺎل ﻗﻮاﻧﻴﻦ و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻠﻬﺎ و ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﺟﻬﺖ ﺗﻮﻟﻴﺪ اﻧﺮژی ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ آن ﻣﻲﺑﺎشد. بررﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی اداری ﻛﺸﻮرﻣﺎن و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ آن ﺑﺎ ﻛﻤﻴﺘﻬﺎی ﻣﺮﺑﻮط به ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ را ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ. در این پروژه تحقیقاتی، به بررسی میزان مصرف انرژی برق و گاز ادارات استان مازندران از طریق یک فرم اطلاعات انرژی و بازدید میدانی پرداخته می شود و با توجه به پارامترهای دخیل در میزان مصرف انرژی ادارات مانند ساعات کاری، زیربنای مفید ساختمان، تعداد کارمندان و تعداد مراجعه کننده ها به آن اداره، به بررسی تاثیر هریک از آنها بر روی میزان مصرف انرژی در یک دوره ارزیابی ( سه ساله) پرداخته می شود. در نهایت سعی شده است شاخص انرژی موجود که تنها بر اساس زیربنای ساختمان می باشد را بر حسب سایر پارامترها بصورت فرمول مناسب ارائه داد. نتایج تحلیل آماری نشان می دهد که علاوه بر زیربناس مفید ساختمان اداری، میزان ساعت کاری اداره، تعداد کارمندان ( نسبت کارمندان به مساحت زیربنای اداره) و تعداد ارباب رجوع ها دارای تاثیر بسزایی در میزان مصرف انرژی یک اداره می باشد بطوریکه میزان ساعت کاری اداره دارای تاثیر توانی ( غیر خطی) بر روی میزان مصرف انرژی می باشد. همچنین نمیتوان از تاثیر نسبت کارمندان به مساحت زیربنای اداره چشم پوشی نمود. اما در مورد تعداد ارباب رجوع ها بدلیل عدم پیش بینی دقیق رفتار آنها و ساعات حضور در اداره، تابع دقیقی را نمی توان حدس زد. در مورد راههای کاهش مصرف انرژی، چند عامل در کنار سایر پیشنهادات موجود دارای تاصیر بیشتری هستند: 1- جایگزینی تجهیزات ادارای فرسوده و پر مصرف با تجهیزات با گرید انرژی بالاتر از A 2- استفاده از لپ تاپ ها بجای کامپیوترهای رومیزی و نمایشگرها که درصد قابل توجهی از مصرف انرژی الکتریکی را کاهش می دهند. 3- هوشمندسازی موتورخانه ها برای اداراتی که دارای سرمایش و گرمایش مرکزی هستند.