سلیمان یحیی زاده جلودار

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوههای فرزندپروری و حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روانشناختی دانشآموزان دختر پایه دهم شهرستان بابل میباشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه دهم شهر بابل در سال تحصیلی 1400-401میباشد. جمعآوری دادهها بر اساس نمونهگیری خوشهای میباشد، و تعداد نمونه 319نفر بوده است. ابزار گردآوری پژوهش شامل پرسشنامههای سنجش بهزیستی روانشناختی ریف و کیز ( ،)1995مقیاس حمایت اجتماعی فیلیپس و همکاران (،)1986 مقیاس شیوههای فرزندپروری بامریند ( )1973میباشد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد، بین شیوه فرزند پروری مستبدانه و سهلگیرانه با بهزیستی روانشناختی دانشآموزان رابطه منفی و معناداری وجود دارد، و بین شیوه فرزندپروری مقتدرانه و حمایت اجتماعی با بهزیستی روانشناختی دانشآموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین شیوههای فرزندپروری توان پیشبینی بهزیستی روانشناختی دانشآموزان را نیز دارند. با توجه به اهمیت سبک فرزندپروری، پیشنهاد میشود با برگزاری دورههای آموزش سبک فرزندپروری برای خانوادهها قبل از بچهدار شدن، در افزایش بهزیستی روانشناختی افراد در نوجوانی تلاش شود