پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری فردی و اجتماعی در دانش آموزان دختر انجام گرفت. روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان شاهد دخترانه شهرستان بابل در مقطع متوسطه دوم سال (دوم و سوم) در نیمسال دوم 99-98 می‌باشد. نمونه آماری دراین پژوهش با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با غربالگری اولیه افرادی که دارای سازگاری فردی و اجتماعی پایین بودند انتخاب گردیدند و سپس تعداد 24 نفر (12 نفر برای گروه آزمایش و 12 نفر برای گروه کنترل) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سازگاری فردی و اجتماعی کالیفرنیا بود. همچنین آموزش گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل در ده جلسه یک ساعت و نیم اجرا شد و در پایان نیز از هر دو گروه، آزمایشی و گواه پس‌آزمون گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی شامل، میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش از کواریانس چند متغیره (مانکوا) استفاده گردید. نتایج نشان داد آموزش مهارت تحلیل رفتار متقابل توانسته است سازگاری فردی و اجتماعی را در دانش آموزان دختر افزایش دهد.
