در قانون برنامه های توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران همواره بر منطقی کردن مصرف انرژی از جمله مصرف آب تاکید شده است. در میان بخش های مختلف اجتماعی، بخش دانش آموزی از قایل توجه ترین گروه های اجتماعی محسوب می شوند که مخاطبان آموزش دانش آب قرار گرفته اند و به همین دلیل، طرح دانش آموزی نجات- معروف به طرح داناب- از سوی آموزش و پرورش و با مشارکت سازمان آب منطقه ای استان مازندران به اجراء در آمده است. با توجه نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در شکل دهی رفتار دانش آموزان، تحقیق حاضر تلاش نمود تا ضمن بررسی وضعیت داناب(وضعیت دانش آب) در بین دانش آموزان، به مطالعه و بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی مؤثر بر رفتار مصرف آب آنان نیز بپردازد. سوالات اساسی پژوهش عبارت بودند از: 1. سطح آگاهی دانش آموزان در مورد آب چه میزان است؟ 2. عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر دانش مصرف آب دانش آموزان کدامند؟. 3. عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر رفتار مصرف آب دانش آموزان کدامند ؟ از نظر روش شناسی، تحقیق حاضر با استفاده از روش پیمایش و در سطح شهرهای استان مازندران در بهار 1397 انجام شد. جامعه آماری آن را دانش آموزان اول متوسطه مناطق شهری تشکیل دادند و برای جمع آوری دادهای مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شده است. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری خوشه ای و برای تعیین تعداد نمونه ها از فرمول کوکران استفاده شد. داده های حاصل از تحقیق با استفاده از SPSS مورد توصیف و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق بر اساس ضرایب رگرسیونی نشان داد که ارزش های محیط زیستی با ضریب 563/0، باورهای دینی مصرف آب با ضریب 104/0-، کنترل رسمی با ضریب 111/0- و مشارکت مدنی با ضریب 275/0-، در پیش بینی دانش آب تاثیر معنی دار دارند. علاوه بر این، نتایج تحیق نشان داد که ارزش های محیط زیستی بیشترین اهمیت را در پیش بینی دانش مصرف آب دارد.
