فاجعه ی زیستمحیطی نه تنها آرامش و امنیت را از زندگی انسان میرباید، بلکه موجودیت بشر را نیز تهدید میکند. محیط زیست شهری مانند همه ی محیط هایی که زندگی در آنها جریان دارد در فعالیت های انسان تأثیر گذاشته و از آن تأثر میپذیرد. این پژوهش به بررسی رابطه ی جهت گیری ارزشی با شهروندی محیط زیست در بین سه منطقه ی (3، 11 و 19) شهر تهران میپردازد. پژوهش حاضر با روش پیمایش انجام شده است و جامعه ی آماری تحقیق شهروندان بالای 18 سال (تا 60 سال) ساکن شهر تهران و نمونه ی تحقیق 384 نفر از شهروندان سه منطقه ی شهر با شیوه ی نمونه گیری چند مرحلهای ساده انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه میباشد. دادههای حاصل نیز از طریق آمارههای توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند یافته های به دست آمده نشان میدهند که بین فردگرایی و جمع گرایی افقی و عمودی با شهروندی زیست محیطی رابطه وجود دارد و در این بین؛ تأثیر فردگرایی افقی از همه بیشتر است.
