این مقاله با هدف واکاوی نظام معنایی جامعۀ کشاورزی از پدیدۀ خشکسالی، می کوشد تا نشان دهد کشاورزان، این پدیده و پیامدهای مربوط به آن را چگونه درک، تفسیر و ارزیابی می کنند، چه دلایلی برای بروز این پدیده در ذهن دارند و بر اساس این دلایل و تفاسیر چگونه به آن واکنش نشان داده اند. روش مطالعه کیفی از نوع نظریۀ بنیادی است. پس از کشف مفاهیم اولیه و مقولات عمده، در مرحله کدگذاری محوری فرایند اتصال مقولهها بر شرایط زمینه ای مستعد « ،» تجربه ای تراژیک « : اساس خواص آنها صورت گرفت. مقوله های بدست آمده عبارتند از راهبردهای مقابله ای « و » مخاطره ای چندجانبه و دامن گستر « ،» خشکسالی به مثابۀ پدیده ای چند علیتی « ،» و معیوب که سایر مقولات عمده را دربر می گیرد. بدین » زیست جهان در مخاطره « مقولۀ هسته ای تحت عنوان .» شخصی ترتیب کنشگران عرصۀ کشاورزی در حال تجربۀ زیست جهانی پرمخاطره اند. آنها به طور شالوده ای نتوانسته اند از طریق کنش های شخصی مشکل را رفع کنند و تصور آنها از آینده، آینده ای نامتعین، مملو از بیم ها و امیدهاست. به نظر آنها به جز امیدهای آخرالزمانی، حکومتی توانمند و تمامیت گرا می تواند این بحران را ساماندهی کند.
