صادق صالحی

هدف اصلی این پژوهش، سنجش سطح سازگاری روستاییان با تغییرات اقلیمی و رابطۀ آن با عوامل اجتماعی بود. جامعۀ آماری این پژوهش، 2877 نفر از روستاییان شهرستان بابلسر بودند که با استفاده از فرمول کوکران و نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 224 نفر به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته بود. میزان پایایی پرسش‌های پرسش‌نامه (براساس آزمون کرونباخ)، بیشتر از 60 درصد گزارش شد و اعتبار صوری پرسش‌نامه را نیز متخصصان علوم کشاورزی در دانشگاه علوم کشاورزی و متخصصان علوم اجتماعی در دانشگاه مازندران تأیید کردند. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد مساحت زمین زراعی (20/0)، آگاهی از منابع اطلاعاتی (18/0)، اعتماد نهادی (17/0) و فشار هنجاری کارشناسان کشاورزی و نظرات افراد روستا (16/0) با سازگاری روستاییان با پیامدهای تغییرات اقلیمی، همبستگی مثبت و ضعیف داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد بین فشار هنجاری شورای روستا، سن و درآمد با سازگاری روستاییان با پیامدهای تغییرات اقلیمی، رابطۀ معنی‌دار وجود نداشت. در بخش پایانی و براساس یافته‌های پژوهش پیشنهاد شد با افزایش دانش و مهارت‌های کشاورزان دربارۀ تغییرات اقلیمی و آشناسازی آنها با راهبردهای سازگاری و برآوردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیامدهای تغییرات اقلیمی، میزان سازگاری روستاییان با آثار زیان‌بار تغییرات اقلیمی بهبود یابد.