بیان مسئله و اهمیت موضوع: فعالیتهای اقتصادی در مازندران همواره بر تولیدات کشاورزی متمرکز بوده است. کشاورزان از منابع آبی برای فعالیتهای خود بهره برداری میکردند، اما نوع جدیدی از تولید در کنار این روش سنتی شکل گرفته است که مبتنی بر تولید برای کسب سود است. این نوع تولید و رقابت برای کسب سود بیشتر موجب تخلیه منابع آبی استان شده است. با توجه به اهمیت منابع آب در حیات جوامع و نیز اهمیت رشد کشاورزی در فرایند توسعه جوامع، در این تحقیق، با استفاده از نظریه چرخه تولید اشنایبرگ به بررسی سؤالات زیر پرداخته شده است: 1 .رشد تولیدات کشاورزی چه تأثیری در منابع آبی گذاشته است؟ 2 .کارگران استان مازندران چه تأثیری در منابع آبی گذاشتهاند؟ 3 .دولت و نهادهای دولتی چه تأثیری در منابع آبی گذاشته اند؟ روش تحقیق: در این تحقیق از روش اسنادی برای بررسی نقش هریک از عوامل تولید در تخریب منابع آبی استان مازندران استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان دهندۀ رشد سرمایه گذاری در زمینه های به کارگیری ماشین آلات کشاورزی، کود، سموم، و سطوح زیر کشت محصوالت آبی بوده است که باعث افزایش تولیدات زراعی آببر از 1374501 تن به 2019620 تن شده است. همزمان، میزان مصرف آبخوانهای استان از 791 میلیون متر مکعب به 1397 میلیون متر مکعب طی سالهای 1389 تا 1398 رسیده است. نتایج: نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که نظریه چرخه تولید تببین جامعه شناختی مناسبی برای علل تخریب منابع آبی استان مازندران ارائه می دهد.
