محصولات دارویی و مراقبتهای شخصی بهعنوان آلایندههای در حال ظهور در منابع آب شناخته شدهاند. حضور این محصولات حتی در مقادیر بسیار کم (در محدوده میکرو تا نانوگرم) اثرات نامطلوبی را بر محیطزیست و بهداشت ایجاد میکند. تاکنون روشهای زیادی در منابع علمی برای حذف داروها از پساب مورد بررسی قرار گرفتهاند که مهمترین آنها فرآیندهای اکسایش پیشرفته نظیر: فرآیند ازنزنی (حذف بالای 99% از داروهای استروئیدی و غیراستروئیدی، آنتیبیوتیکها، تنظیمکننده چربی و ضدالتهابی)، فنتون و فتوفنتون (تخریب کامل آنتیبیوتیکها نظیر آموکسیسیلین)، فتوفنتون خورشیدی (حذف کامل افلاکساسین و تریمتوپریم)، سونولیز (حذف 100% سیپروفلوکساسین)، UV/H2O2 (تخریب کامل آموکسیسیلین) و ترکیب این فرآیندها با هم برای کاهش زمان واکنش و در نتیجه کمکردن هزینهها است. فرآیند ازنزنی بهدلیل قدرت اکسیدکنندگی بالای مولکول ازن، یک تکنولوژی امیدوارکننده در حذف آلایندههایی است که با روشهای معمولی نمیتوان آنها را از آب حذف کرد. در این مقاله پژوهشهای انجام شده مربوط به فرآیندهای مبتنی بر ازن برای حذف آلایندههای دارویی از آب و فاضلابهای شهری گردآوری شده است. علاوهبر این، نقش پارامترهای موثر بر میزان حذف آلایندههای دارویی نظیر زمان تماس ازن با آلاینده، pH محلول، دوز ازن، غلظت آلاینده و نوع دارو مورد بررسی قرار گرفتند.
