سعید راسخی

هدف اصلی مطالعه­ی حاضر بررسی اثر تجارت درون­صنعت بر تورم ایران طی دوره­ی زمانی 1992-2017 میلادی می­باشد. اگرچه در چارچوب نظریه های مرسوم تجارت، اثر تجارت خارجی بر تورم عموماٌ منفی تلقی می­شود ولی مطالعات مبتنی بر نظریه های جدید تجارت (NTT) در این رابطه محدود و فاقد نتیجه مشخص می­باشد. با این حال، تجارت درون­صنعت می تواند از طرق مختلف همچون صرفه­های ناشی از مقیاس و تمایز محصول، تورم را تعدیل کند. نتایج برآورد رگرسیون انتقال ملایم برای ایران نشان می­دهد تجارت درون­صنعت در قالب ساختار سه رژیمی اثر منفی کاهنده و معناداری بر نرخ تورم دارد. این یافته با مدل های کروگمن سازگار است. همچنین، نتایج تحقیق حاضر نشان می­دهد اثر تجارت درون­صنعت بر نرخ تورم غیرخطی بوده و حضور این متغیر با سایر متغیرهای موثر بر تورم موجب تعدیل نرخ تورم شده است براساس نتایج بدست آمده، توصیه سیاستی این پژوهش اصلاح ساختار تجارت خارجی به نفع تجارت درون­صنعت به گونه ای است که ضمن توسعه تجارت خارجی بر اساس مزیت های نسبی و رقابتی، بتوان نرخ تورم را نیز تعدیل کرد.