در این مطالعه به منظور بررسی فرضیه ناهمگنی عاملین بازار در بورس اوراق بهادار تهران و به منظور بررسی تجربی اهمیت تحلیل گران بنیادی و تحلیلگران تکنیکی در بورس اوراق بهادار تهران و همچنین اثرات متغیرهای اقتصادکلان بر سهم این عاملین تصمیم گیرنده در بازار سهام از داده های بورس اوراق بهادار تهران و همچنین داده های سری زمانی اقتصاد کلان ایران برای تخمین مدل STAR با تابع انتقال چند متغیره طی دوره زمانی 1376 تا 1393و به صورت فصلی استفاده شده است. نتایج تخمینهای مدل مورد بررسی حاکی از این است که سهم تحلیل گران بنیادگرای بازار در زمانی که ریسک در بازار بالاست و نوسانات شدید شاخص قیمت سهام وجود دارد، بیشتر از تحلیل گران تکنیکال است. همچنین در زمان رشد اقتصادی سهم بیشتری از تحلیلگران بازار از تحلیل های عاملین تکنیکال استفاده میکنند و در نتیجه قیمت های بازار از مقدار پایه ای شان واگرا میشوند. همچنین طی دوره هایی که تولید صنعتی در اقتصاد افزایش مییابد تحلیل گران بنیادگرا در بازار سهام غالب اند و تحلیلهای آنها در تعیین جهت قیمت سهام مؤثرتر است و قیمتها رفته رفته به سمت قیمت پایهای همگرا میشوند.
