گردشگری بزرگ ترین صنعت خدماتی جهان از نظر درآمدزایی شناخته شده است،به طوری که رشد آن تغییرات اجتماعی و اقتصادی زیادی را در پی دارد. توسعه صنعت گردشگری برای کشورهای درحال توسعه که با معضلاتی چون درآمد سرانه نسبتاً پایین، توزیع نامناسب درآمد، نرخ فلاکت (مجموع نرخهای بیکاری و تورم) قابل توجه، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجهاند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تأثیر گردشگری بر توزیع درآمد است. برای این منظور، از دادههای تابلویی مجموعه کشورهای گروه دیهشت (شامل ایران) طی دوره زمانی 2013-2000 استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد الگوی دادههای تابلویی نشان میدهد، توسعه گردشگری و باز بودن تجارت اثر مثبت و معنادار بر توزیع درآمد دارند. در مقابل، براساس سایر نتایج مطالعه حاضر، شاخص فلاکت و بحران اقتصاد جهانی، نابرابری درآمدی را افزایش می دهند. در مجموع و براساس نتایج تحقیق حاضر، اگرچه توسعه گردشگری و باز بودن تجارت می تواند موجب بهبود توزیع درآمد شود، ولی افزایش مقاومت اقتصادی در برابر بحران های اقتصادی داخلی و بین المللی ضروری است.
