شهرها بستر نوآوری و محمل هدایت انرژی خلاق بشر تلقی می شوند و همچنین نقش موثری در تمرکز و مدیریت سرمایه های انسانی بر عهده دارند. خلاقیت در دو حوزه صنایع و طبقه خلاق نیاز به بستری مناسب و مطلوب برای شکوفا شدن دارد. از این روی، اکثر صاحبنظران بر این عقیده اند که ساختارهای شبکه ای – چندمرکزی بدلیل ساختار فضایی خاص خود، اولویت و مزیت بیشتری در جذب این صنایع و طبقه خلاق دارند. بر این اساس در این مقاله، ابعاد و مولفه های موثر در جذب صنایع خلاق در منطقه کلانشهری مازندران مرکزی که شامل 4 شهر بزرگ استان اعم از مازندران، ساری، بابل و آمل می شود، مورد مورد بررسی قرار گرفته است. در مجموع 14 شاخص مورد آزمون قرار گرفت و نتایج حاکی از آن است که این منطقه کلانشهری از تنوع و آستانه تقاضایی کارامد و مطلوبی برخوردار نیست و دلیل این امر را نیز می توان به ماهیت تکه تکه منطقه و نبود محیط کلانشهری نسبت داد. همچنین، تراکم مطلوب فعالیت های اقتصادی مشاغل خلاق نتوانسته فعالیت های وابسته را در کنار هم تجمیع نماید و منجر به تولید محصولی با کیفیت تر گردد. ولی در مقابل، این منطقه محیط مناسبی را برای جذب طبقه خلاق، فراهم می آورد که مواردی همچون تراکم امکانات فرهنگی و تاریخی شهرهای منطقه، استعدادهای بالقوه، پذیرش فرهنگی مردم اقوام دیگر، و استعداد منطقه در جذب فناوری های جدید این موضوع را اثبات می-کند.
