تشدید نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی در شهرهای جهان باعث مطرح‌شدن نظریه‌های جدید شهری شده است. شهرهای فراگیر به دلیل توانایی‌شان در بهبود کیفیت زندگی تمامی ساکنان و کاهش نابرابری‌ها از اهمیت بالایی برخوردارند. هدف این پژوهش شناسایی عوامل اثرگذار و اثرپذیر و چگونگی تأثیرگذاری این عوامل بر یکدیگر که به‌نوعی آینده شهر ساری وضعیت همه‌شمولی آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بوده تا با شناسایی این عوامل و نیروهای پیشران، زمینه و بستر لازم برای تصمیم‌گیری کارآمد در حوزه شهر فراگیر فراهم شود. تحلیل روابط ساختاری بین شاخص‌ها چشم‌انداز روشن‌تری از آینده شهر را نشان خواهد داد. جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات هم به‌صورت اسنادی و میدانی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل 20 نفر از خبرگان و متخصصان بوده‌اند و روش نمونه‌گیری نیز به‌صورت هدفمند انجام گردید. همچنین برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار MICMAC (برای محاسبات اثرات متقاطع) بهره گرفته شد. یافته‌ها بیانگر آن بوده است که، شاخص‌های برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، تأمین مالی مبتنی بر زمین، دسترسی به منابع مالی، زمین و مسکن قابل استطاعت، و بازسازی فضای عمومی به‌عنوان شاخص‌های کلیدی و مؤثر بر تحقق شهر فراگیر می‌باشند. همچنین محاسبات اثرات متقاطع نشان داد که پراکنش شاخص‌ها در نمودار مختصاتی، حاکی از عدم پایداری سیستم شهر فراگیر شهر ساری است.
