تغییر کاربری و پوشش زمین شامل تبدیل پوشش طبیعی زمین )گیاهی و شنی( به سطوح غیرقابل نفوذ )بتنی و آسفالت(، محصول رشد سریع شهرها و سکونتگاههای انسانی است. یکی از موضوعاتی که در سالهای اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، تأثیر این تغییرات بر دمای سطح زمین بهعنوان ین پارامتر حیاتی برای محی زیست و زندگی انسان است. در این مطالعه، ارتباط بین روند تغییرات کاربری و پوشش زمین و دمای سطح زمین، با استفاده از فنون سنجش از دور و تصاویر ماهوارهای سنجندهی مادیس با تمرکز بر استان مازندران مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور تحلیل دادهها، شاخص آمارهی موران و تحلیل نقاط داغ از سال 2012 تا 2022 میالدی مورد استفاده قرار گرفته است. یافتهها نشان میدهد که به دنبال تغییرات پوشش زمین در منطقهی موردمطالعه، 1/46 درجه سانتیگراد دمای سطح زمین استان در طول ین دههی مورد بررسی افزایش یافته است. دمای شبانهی استان در طول این دوره به میزان 1/02 درجه سانتیگراد و دمای روزانهی آن به میزان 1/89 درجه سانتیگراد افزایش یافته است. همچنین بیش از 98 درصد از زمینهای شهری که بهعنوان گرمترین نقاط استان به شمار میآیند، در خوشههای داغ قرار گرفته است. نتایج این مطالعه میتواند در برنامهریزی بهتر توسعهی منطقهای استان مازندران و ایجاد محی های سکونتی سالمتر نقشی مهم ایفا کند و اطالعات بسیار مفیدی را برای کمن به مدیریت و برنامهریزی توسعهی زمینهای مسکونی جهت دستیابی به پایداری محی زیستی و توسعه پایدار فراهم کند.
