همگام با جهانی شدن و با رشد فناوری اطلاعات و توسعه شبکه های ارتباطی، شهرها در فضایی متشکل از جریان ها به بازیگران اصلی حوزه ارتباط و اقتصاد جهانی تبدیل شده اند. یکی از تحولات حاصل شده در این عرصه، اهمیت یافتن دیپلماسی شهری، به عنوان گونه ای نوین از اشکال دیپلماسی است. از طرفی تحولات دیپلماسی سبب شده که دولت ها در کنار پیگیری منافع ملی و تعقیب سیاست های خود در قالب دیپلماسی سنتی، به اشکال نوین دیپلماسی جهت تاثیر بر افکار عمومی بین المللی و محیط بین الملل متوسل شوند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت و جایگاه دیپلماسی شهر در کلانشهر تهران است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و بنابر ماهیت، توصیفی – تحلیلی است. اطلاعات مورد با مراجعه به منابع ثاویه بدست آمد. برای بررسی وضعیت دیپلماسی شهری، در کلانشهر تهران ضمن شناسایی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدید ها، از مدل تحلیل استراتژیک سوات بهره گرفته شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که کلانشهر تهران از نظر دیپلماسی شهری، در موقعیت تدافعی (WT) قرار دارد. بنابراین رهایی از این موقعیت، نیازمند کاهش نقاط ضعف داخلی و اجتناب از مواجه با تهدیدهای خارجی است.