ر سابقه و اهداف: روند افزایش جمعیت سالمندان در سال های اخیر، ضرورت توجه به حمایت اجتماعی، نوع روابط و کیفیت زندگی آنان را گوشزد می نماید.حمایت اجتماعی به عنوان مکانیزمی جهت خروج از انزوا و احساس تنهایی، و کیفیت زندگی به عنوان مجموعه ای از رفاه جسمی، روانی و اجتماعی است که شادی، رضایت و افتخار، سلامتی، موفقیت های اقتصادی یا فرصت های آموزشی وخلاقیت را برای سالمندان موجب می شود. هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی میزان حمایت اجتماعی و وضعیت کیفیت زندگی سالمندان مراجعه کننده به مراکز توانبخشی روزانه با توجه به تاهل،جنسیت، مرکز توانبخشی مورد پذیرش ، و تحصیلات آنان می باشد. موادو وروشها: جامعه آماری مراجعه کنندگان به مراکز مذکور، در استان مازندران می باشند. روش تحقیق، توصیفی از نوع زمینه یابی است. ابزار سنجش حمایت اجتماعی، پرسشنامه محقق ساخته است و برای سنجش کیفیت زندگی، از پرسشنامه ی استاندارد شده (36-SF)، استفاده شده است. نتایج : نتایج تحقیق بیانگر اختلاف معنی داری بین میانگین نمره حمایت اجتماعی و مولفه های آن با میانگین آزمون است. همچنین با توجه به خدمات ارائه شده در مراکز توانبخشی مذکور، به طور کلی،کیفیت زندگی سالمندان، در حد مطلوبی است.در نهایت می توان گفت که حمایت اجتماعی در میان سالمندان مراجعه کننده به مراکز توانبخشی روزانه در سطح استان مازندران بالاتر از متوسط است. نتیجه گیری: گسترش مراکز روزانه توانبخشی ، مجموعه ای از رفاه جسمی، روانی و اجتماعی را برای جمعیت هدف فراهم نموده است و متعاقب آن شادی، رضایت، افتخار، سلامتی و تدارک فرصت های آموزشی و اوقات فراغت هدفمند را برای سالمندان بالای 60 سال به ارمغان آورده است.
