به دنبال شیوع و گسترش COVID-19 در سال 2020، برای دوره های زمانی قابل توجهی مدارس در سراسر جهان تعطیل شدند. بسیاری از محققان پیش‌بینی‌هایی از تأثیرات احتمالی تعطیلی مدارس بر نتایج آموزشی، کاهش یادگیری - به‌ویژه در طبقات اجتماعی با درآمد کم - و افزایش نرخ ترک تحصیل ارائه کردند. اکنون دو سال پس از شیوع ویروس کرونا که منجر به تعطیلی مدارس شد، مطالعات زیادی در خصوص گریز از یادگیری و افزایش نرخ ترک تحصصیل دانش‌آموزان در مدارس پیش‌دبستانی، ابتدایی یا متوسطه در کشورها در هر سطح درآمدی انجام شده است(بالغ بر 40 مطالعه). اکثر مطالعات و برآوردها حکایت از گریز از یادگیری یا به عبارتی کاهش انگیزه یادگیری و ترک تحصیل و همچنین عدم بازگشت به مدرسه دارد. وخامت این پدیده در بین دانش آموزان کشورهایی با وضعیت اجتماعی- اقتصادی پایین و درآمد کم و متوسط بسیار بیشتر از کشورهایی با درآمد بالا می باشد. به عبارت دیگر، همه گیری به طور مداوم نابرابری یادگیری را افزایش داد. نرخ ترک تحصیل به طور چشمگیری از زیر 1 درصد تا بیش از 35 درصد متغیر بود. همچنین همه گیری و شیوع ویروس کرونا و سایر شوک های مرتبط با بیماری علاوه بر تعطیلی مدارس ، احتمال محدود نمودن مشاغل تحصیلی بسیاری از نوجوانان را در آینده بیشتر نموده است. در برخی کشورها (به عنوان مثال، کنیا و نیجریه)، دختران و دانش آموزان سطوح و پایه های تحصیلی بالاتر در معرض خطر بیشتری برای ترک تحصیل هستند. این مقاله به دنبال بررسی پیامدهای شیوع ویروس کرونا بر گریز از یادگیری ، ترک تحصیل و عدم بازگشت به مدرسه توسط دانش آموزان می باشد.
