ناترازی بودجه و تغییرات آن می‌تواند منجر به تغییر برنامه‌های رفاه اجتماعی و اقتصادی نظیر مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی و تأمین اجتماعی شود. این امر می‌تواند بر کیفیت زندگی شهروندان، فقر و نابرابری اثر گذاشته و رفاه اقتصادی را تحت‌تأثیر قرار دهد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ناترازی بودجۀ (عمومی، سرمایه‌ای و عملیاتی) دولت بر رفاه اقتصادی در ایران در دورۀ 1357 -1400 می‌باشد. بدین‌منظور الگوی پژوهش با استفاده از روش خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیعی غیرخطی (نامتقارن) در دو قالب برآورد شده است. برای محاسبۀ رفاه اقتصادی نیز از شاخص جامع IEWB استفاده شده است. ناترازی بودجۀ عمومی، عملیاتی و سرمایه‌ای دولت نیز دارای روندی نوسانی است. نتایج بلندمدت حاکی از آن است که ناترازی بودجۀ عمومی، سرمایه‌ای و عملیاتی دولت بر رفاه اقتصادی نامتقارن است. به‌نحوی‌که نخست، کاهش‌ها در ناترازی بودجۀ عمومی با اثری معکوس (مطلوب) بر رفاه اقتصادی همراه بوده و افزایش‌ها در آن اثر معناداری ندارد. دوم، افزایش‌ها در ناترازی سرمایه‌ای بودجه با اثر مطلوب همراه بوده و اندازه‌گذاری آن از اثرگذاری نامطلوب کاهش‌ها در ناترازی سرمایه‌ای بودجه بیشتر است. سوم، افزایش‌ها در ناترازی عملیاتی بودجه به اثری مطلوب بر رفاه اقتصادی همراه است و این درحالی است که کاهش‌ها در آن اثرگذار نیست. درآمد سرانه و رشد اقتصادی نیز مطابق با انتظار به‌‌‌‌طور مستقیم بر رفاه اثرگذارند.
