تربیت اقتصادی یک فرایند آموزشی است که به افراد کمک می‌کند تا در مورد اقتصاد و مدیریت مالی آگاه شوند. از طرفی؛ امروزه مبحث اشتغال بین تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه، به عنوان یکی از اساسی‌ترین موضوعات اقتصادی و اجتماعی است و نتایج گوناگونی را در حوزه‌های مختلف در پی دارد، تا آنجا که در سال‌های اخیر به‌خصوص در دوره‌ی کنونی اقتصاد ایران در کنار مسئله‌ی بیکاری، درگیر نتایج آن مانند فقر و تنگدستی، طلاق، اعتیاد و ... می‌باشد. لذا؛ این پژوهش با هدف بررسی ارتباط مصادیق تربیت اقتصادی در ابعاد تولید، توزیع و مصرف با اشتغال‌پذیری انجام گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی می‌باشد. روش گردآوری اطلاعات، فیش‌برداری از اسناد بوده و برای تحلیل داده‌ها از شیوه‌ی توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شده است. نتیجه‌ی بررسی مصادیق تربیت اقتصادی نشان می‌دهد مواردی همچون به‌کارگیری اصول اخلاقی مانند انفاق و...، مسئولیت‌پذیری، به‌کارگیری نیروی انسانی متعهد، برقراری عدالت، آموزش شیوه‌ی صحیص پس‌انداز کردن و ...در امور اقتصادی می‌تواند اطلاعات مفیدی ارائه داده که بر کیفیت زندگی افراد و میزان توانایی آن‌ها در مدیریت مالی، تجربه آن‌ها از مسائل اقتصادی و نحوه استفاده از منابع مختلف برای برآوردن نیازهای زندگی اجتماعی و اقتصادی تأثیر فراوانی خواهد گذاشت. در بررسی رابطه مصادیق تربیت اقتصادی در ابعاد تولید، توزیع و مصرف با اشتغال‌پذیری، یافتهها نشان می‌دهد که ارتباط فشرده و تنگاتنگی بین آن‌ها وجود دارد و بهبود یکی از این ابعاد می‌تواند منجر به تقویت دیگری شود به نحوی که توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی به بهبود اوضاع اقتصادی جامعه کمک کند. تربیت اقتصادی در بُعد تولید به افراد مهارت‌های لازم برای تولید کالاها و خدمات را می‌آموزد و آن‌ها را بر اساس نیازهای جامعه قادر می‌سازد که تولید کنند و در بازار عرضه نمایند. در بُعد توزیع، به افراد مهارت‌های لازم برای تقسیم و توزیع کالاها و خدمات را می‌آموزد و آن‌ها را قادر می‌سازد که منابع را به طور موثر و کارآمد تقسیم و توزیع کنند. در مصرف، به افراد مهارت‌های لازم برای مصرف کالاها و خدمات را می‌آموزد و آن‌ها را قادر می‌سازد که کالاها و خدمات را به طور موثر و کارآمد مصرف کنند.
