اخلاق و تدریس به صورت ذاتی در هم تنیده اند و برای اخلاقی کردن اجتماع، رعایت اخلاق حرفه ای معلّمان از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به شرایط بیماری کرونا و تغییر شکل آموزش به حالت مجازی، این پژوهش با هدف بررسی اینکه در زمان همه گیری کرونا و آموزش مجازی، معلّمین چطور می توانند اخلاق حرفه ای را رعایت کنند نوشته شده است. این که اساسا چه ارتباطی بین رعایت اخلاق حرفه ای در بعد فردی (داشتن روحیه شاد، الگوی عملی اخلاق)، بعد اجتماعی(توجه به آموزش ارزشها، انتقال و پرورش میراث فرهنگی) و بعد فرآیند یاددهی ـ یادگیری( عدالت در ارزیابی، استفاده از روش های متنوع تدریس) در آموزش مجازی وجود دارد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی است. در این پژوهش ضمن توصیف اخلاق و اخلاق حرفه ای معلّمان و اهمیت آن، به تعریف آموزش مجازی و چالش های آن پرداخته شده است و ارتباط و لزوم رعایت اخلاق حرفه ای معلّمی در آموزش مجازی تحلیل و بسط داده شده است. بر اثر همه گیری ویروس کرونا مشکلات اقتصادی، جسمانی و روانی در سطح جامعه ایجاد شد و معلم هم به عنوان عضو جامعه قطعا با این مشکلات دست و پنجه نرم می کند. همچنین با توجه به تعطیلی مدارس و کم شدن ارتباط رو در رو و فیزیکی با دانش آموزان، دور شدن از محیط فیزیکی کلاس، مواجه شدن ناگهانی با شرایط کاری جدید و ناآشنا و… استرسی مضاعف بر معلّمین در عرصه ی حرفه ای وارد شد. این امر بر مدیریت کلاس و رعایت اخلاق کار از سمت معلّم تاثیر گذار بوده است که باید با روش های مختلف، بهره بردن از ظرفیت های فضای مجازی و خلاقیت معلّم کنترل شود. نتایج و بررسی ها نشان می دهد با توجه به تغییر ناگهانی روش آموزشی از سنّتی به مجازی، باید سازوکارهایی از طرف مسئولین مربوطه در نظر گرفته شود تا معلّمان که از مؤثرترین افراد مرتبط با دانش آموزان هستند، تحت آموزش های مناسب برای به کارگیری از ابزارهای آموزش مجازی قرار گیرند و شرایط مناسب فراهم گردد تا معلّمان اخلاق حرفه ای معلّمی را به نحو مطلوبی در آموزش مجازی به کار ببندند.
