امروزه کاربری های مسکونی حجم زیادی از کاربری های شهری را به خود اختصاص داده است و از اماکنی به شمار می رود که همه افراد جامعه با آن در ارتباط هستند و روزانه با نماهای مختلفی روبه رو می شوند. نما، اولین و تأثیرگذارترین بخش از محیط مسکونی است که ارتباط بصری تنگاتنگی را با کاربران آن، در بدو ورود برقرار می کند و همچنین با برانگیختن احساسات خوشایند و ایجاد آرامش بر روی کاربران می تواند در سلامتی و شادابی آن ها تأثیرگذار باشد. عناصر تشکیل دهنده نماهای ساختمان، الگوها و روش های روانی و رفتاری کاربران محیط را تحت تأثیر قرار می دهند. بنابراین تأثیراتی که این عوامل بصری بر سیستم عصبی انسان ها دارند بسیار مهم جلوه می نماید. پیشرفت تکنولوژی و پیدایش ابزارهایی برای تصویربرداری و ضبط و ثبت سیگنال های مغز موجب گردیده، علوم نوروساینس به طراحی و ساخت در حوزه معماری و شهر سازی و همچنین شناخت سایر علوم کمک کند. هدف از این تحقیق، بررسی چگونگی تأثیر شکل هندسی بازشوها و درصد بازشو در نمای خانه مسکونی بر روی مغز انسان، در هنگام رویارویی با ساختمان ها می باشد که این هدف با استفاده از روش آزمایشگاهی به منظور ثبت نوارها و سیگنال های مغزی، با بکارگیری دستگاه الکتروانسفالوگرافی مغز در هنگام نمایش نماهای طراحی شده انجام می گیرد تا با استفاده از تأثیر آن، بتوان به طراحی نمای سازگار با مغز انسان دست پیدا کرد. در فصل اول این رساله، کلیتی از این طرح مطرح شده است. در فصل دوم در مبحث پژوهش به مروری بر منابع علمی مورد استفاده در این رساله، پرداخته است و در فصل سوم، روش تحقیق استفاده شده در این موضوع و پس از آن نحوه اجرا و نتایج پایان نامه مطرح شده است و در فصل پنجم، نتیجه حاصل از پژوهش آورده شده است. بخش دوم مربوط به بخش طراحی است. از این رو در فصل ششم، مبانی نظری طراحی مجتمع مسکونی شرح داده شده است و پس از آن در فصل هفتم بستر طرح و تحلیل سایت مورد ارزیابی قرار گرفته و فصل هشتم به بحث برنامه فیزیکی و ابعاد مورد نیاز برای طراحی این مجتمع مسکونی پرداخته است. در نهایت در فصل آخر فرایند طی شده برای طراحی و معرفی مجتمع طراحی شده به تفضیل بیان شده است. در نهایت با استفاده از نتایج این پژوهش، بازشوهایی با هندسه دارای انحنا و مربع در گروه خوشایند و بازشوهای مثلثی و دارای زوایای تند در گروه ناخوشایند جای داده
