طراحی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت می تواند الگوهای عملیاتی پژوهش شده را برای به ظهور رساندن برنامه ها و سیاست های کلان ابلاغی فراهم آورد. اما اگر الگو در تکرار آن برنامه ها طراحی گردد با چالشهایی همراه خواهد بود از آنجمله: تکرار نمودن افق ها و برنامه های اسناد بالادستی، گستردگی حوزه ها، ناتوانی از ارائه راه حل مشکلات موجود و پیش بینی چالش های پیش رو. تکرار برنامه های مصوب در اسناد و برنامه های بالا دستی نیم قرن گذشته در کشور، جز ناکامی و اتلاف زمان و سرمایه های مادی و معنوی، ثمر چندانی ندارد. عدم آسیب شناسی و الویت بندی مسائل اساسی کشور، عدم ارائه تدابیر عملی پژوهش شده، شعار زدگی ناشی از ابهام در مرتبه و سطح الگو در میان برنامه ها و اسناد بالادستی، و عدم تبیین منابع الهام بخش در طراحی افق ها و تدابیر، برخی از نواقص قابل اشاره در متن پیش نویس است. پیشنهاد این مقاله در گام اول، شناسایی مشکلات اصلی کشور و در گام دوم ارائه مدلهایی دانش بنیان که فرآیند خلق ایده تا ارزیابی کیفی نهایی مدل را طی نموده اند می باشد. از منظر این مقاله از مهمترین چالش های موجود در کشور؛ عرصه ادراک، تصمیم سازی، تصمیم گیری و مدیریت در کشور می باشد. با بکارگیری علم بیونیک و الهام گرفتن از نظام حاکم در آفرینش سامانه عصبی و مغز انسان که وظایف مذکور را در انسان برعهده دارد می توان مدلی را با خطا و خطر کمتری طراحی نمود تا زمینه تحقق برنامه ها و سیاست های کلان ابلاغی در قالب الگوهایی اسلامی ایرانی فراهم گردد
