توجه و علاقهای که انسانها در طول سالیان متمادی نسبت به نور خورشید نشان دادهاند، حاکی از اهمیت و ارزشمندی آن برای بشر میباشد که خود عامل محرک برای حضوربخشی آگاهانه به آن در فضاهای معماری بودهاست و همچنین مسئله بحران انرژی در دنیا به موضوعی چالش برانگیز تبدیل شده است. خورشید به عنوان یک منبع بیپایان انرژی و از آن سو به خاطر وجود آن در سراسر گیتی و بخصوص در ایران، در دسترس بودن و فاقد اثرات مخرب زیست محیطی بودنش میتوان از آن بهره گرفت. نور یکی از پارامترهای با اهمیت در نمایش دادن فضا و هنر معماری میباشد. نور روز یکی از عوامل پایداری انرژی و همچنین دریافت نور روز تاثیر مثبت در کاهش مصرف انرژی دارد و کمک به طراحی پایدار و معماری سبز محسوب میشود. نور تاثیر مثبت بر روی سلامت و مطلوبیت بصری فضای معماری دارد. نورپردازی یک فضا بهطور موثری بر کاهش اختلالات روانی، افزایش تولید و کارایی محیط، تاثیر میگذارد. پژوهش مروری حاضر با هدف سیستم انتقال نور روز برای فضای فاقد نور میباشد که باعث کاهش مصرف انرژی شود و بهرهمندی بیشتر از زمین در پلانهای عمیق باشد. در این راستا پژوهش به بررسی میزان شدت نور انتقال یافته از طریق سیستم لوله انتقال و گردآورنده لیزری و ابعاد مختلف و مولفه های موثر در انتخاب گردآورنده بهینه استخراج گردید. نتایج حاکی از اولویت بهرهگیری از لولههای انتقال نور در کمترین زاویه تابش خورشید در فصل زمستان و ساخت ساده و کمهزینه این سیستم میتوان برای بهرهمندی از نور خورشید در فضاهای فاقد نور در پلانهای عمیق نیز استفاده شود.
