با نظر به اینکه خلوت وتعامل اجتماعی دو مفهوم متقابل به حساب می آیند، اما توجه به این نکته که، تأکید بیش از اندازه بر خلوت می تواند موجب انزوای اجتماعی و تعامل خارج از کنترل موجب ازدحام شود، لذا ایجاد تعادل بین خلوت و تعامل اجتماعی را امری ضروری تلقی می کنیم. هدف از این تحقیق، تبیین مولفه های طراحی مشترک بین دو مفهوم خلوت و تعامل اجتماعی در پروژه های بلند مرتبه سازی می باشد. با بکارگیری ایده های حاصل ، می توان مولفه های طراحی را به گونه ای در فرآیند طراحی لحاظ کرد که، تعادل بین حس خلوت و تعاملات اجتماعی برای کاربران به صورت حداکثری احساس شود. به این منظور بر پایه جدول پیشنهادی ین و همچنین سوالات تحقیق از روش پیمایشی و تحلیل داده ها بر اساس آمار استنباطی استفاده شده است. در تحقیق حاضر ابتدا با پرداختن به سازوکارهای خلوت و تعامل به روش کیفی و با مروری بر نظریات مرتبط با موضوع، به وجود ارتباط بین دو مفهوم میرسیم. سپس به منظور رسیدن به مولفه های مشترک تاثیر گذار از آزمون نگرش سنجی اساتید و صاحب نظران استفاده شده است. پس از بررسی روایی ابزار تحقیق، به روش آماری و به کمک نرم افزار AMOS 23، عوامل تاثیر گذار به روش تحلیل عامل تاییدی استخراج و بر اساس تحلیل ها، مدل طرح ریزی گردیده است. یافته های نتایج تحقیق شامل میزان تاثیر گذاری هریک از معیارها و ریز معیارهای مشترک بین دو مفهوم خلوت و تعامل اجتماعی برای نیل به تعادل بین آنها در ساختمان بلند مرتبه می باشد. از جمله این معیارها در زمینه تعادل بین دو مفهوم شامل معیارهای روانشناسی محیطی، کالبدی، اجتماعی و فرهنگی می باشد.
