مرور تاریخ معماری در سدۀ گذشته با رویکرد آینده‌نگری، بیانگر آن است که در دهه‌های پیش‌رو، مصالح و فناوری‌های نوظهور نقش کلیدی در تحولات صنعت ساختمان ایفا می‌کنند. یکی از فرصت‌ها در راستای تحقق توسعه پایدار در صنعت ساختمان، استفاده از رویکرد تعاملی به منظور پاسخ به نیازهای متعدد و تأمین عملکردهای گوناگون است؛ درست همانند آنچه در طبیعت و موجودات زنده به صورت ذاتی وجود دارد. اصل تطبیق‌پذیری و سازگاری برای پاسخگویی هرچه بیشتر به نیاز کاربران، از جمله رویکردها و موضوعات در طراحی برای آینده است. معماری به‌عنوان علم و تخصصی که با انسان‌ها در ارتباط است؛ می‌بایست قابلیت تطبیق با نیازهای در حال تغییر انسان‌ها را داشته باشد. حال با توجه به اینکه در جهان امروز مسئله تعامل بیشتر ساختمان و کاربران، از مسائل بسیار مهم تلقی می‌شود؛ مصالح و ساختمان‌های هوشمند، می‌توانند نقش بسزایی در تطابق با شرایط محیطی داشته باشند و نسبت به تغییرات واکنش نشان دهند. در طراحی ساختمان‌ها بهتر است از چنین مصالح و فناوری‌های پربازدهی که ماهیتی سازگار با محیط زیست، نیازها و خواسته‌های کاربران و شرایط محیطی دارند و می‌توانند سبب افزایش عمر مفید ساختمان شوند استفاده گردد. چنین سطحی از پویایی و پاسخ‌دهندگی می‌تواند موجب تأثیرگذاری بیشتر و نقش‌آفرینی مؤثرتر حضور افراد در محیط شود. کتاب معماری تعاملی کوششی در جهت آشنایی با مبانی هوشمندی و تعامل‌پذیری ساختمان و ساختارهای پاسخگو با بهره‌گیری از فناوری‌های روز است. در برگردان این کتاب به فارسی نیز تلاش شده مطالب به زبان ساده نوشته گردد تا علاوه بر آنکه پاسخگوی بخش عمده‌ای از نیاز درسی دانشجویان رشته معماری باشد؛ برای سایر علاقه‌مندان این حوزه نیز مفید واقع گردد.
