دراین مقاله به مطالعه ای پدیدارشناسانه در برساخته های معمارانه ی متاثر از آیین بودا، پرداخته شده است. روش پژوهش در بخش جمع آوری اطلاعات اولیه، بررسی و مطالعه ی اسناد کتابخانه ای و از بعد فلسفی، مطالعه ای توصیفی، تحلیلی و استننتاجی بوده است. در این پژوهش به بررسی نسبت گزاره های مبنایی آیین بودا با عناصر باغ ژاپنی به عنوان یکی از شاخص ترین برساخته های متاثر از این آیین پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر ناظر بر این است که در باغ ژاپنی عناصر متنوعی نظیر فضای مسطح شن سفید، برکه، بامبو، نیلوفر آبی، گل لوتوس، سنگ و صخره، شکوفه، کاج، پل، فانوس سنگی، توری-یی، موج دوار شنی، خزه روی سنگ و ایکبانا وجود دارد اما برای مفاهیمی نظیر انسجام و نیروانا که از مفاهیم اساسی در سوره های بودایی هستند، به ظاهر عنصر متناظری در باغ ژاپنی دیده نشده است. این درحالیست که به نظر می رسد حضور این مفاهیم در تصویر کلی باغ مستتر است. همچنین عنصر مسیر منحنی که سمبل اسرار و عالم نامرئی است و عنصر عدم تقارن که نماد نبود کمال در دنیا یا عنصر چانویو که نماد قداست اعمال روزانه زندگی است و عنصر خزه روی سنگ که نماد زنگار، اصالت زمان و ابدی نبودن است، به صورت مستتر جانمایه بسیاری ازبندهای سوره های بودایی است.
