سید اسماعیل حسینی نژاد

مقدمه: وظایف حمل دستی بار میتواند در کوتاهمدت باعث خستگی شده و در بلندمدت بارکاری فیزیکی و آسیبهای اسکلتی- عضلانی در افراد را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ارگونومیک وظایف حمل دستی بار انجام شد. روشها: این مطالعه بهصورت توصیفی، تحلیلی و مقطعی در سال 1271بر روی 111نفر از کارگران صنایع غذاایی شهرسذتان ملارد انجام شد. برای تعیین فراوانی اختلالات اسکلتی -عضلانی از پرسشنامه نوردیک و برای ارزیابی ارگونومیک وظایف حمذل دستی بار از دو روش نرمافزار «پیشبینی نیروی استاتیک» و روش شاخص کلیدی KIMاستفاده گردید. تجزیهوتحلیل دادهها نیز با استفاده از نرمافزار SPSSنسخه 32صورت پایرفت. نتایج: بیشترین فراوانی ناراحتی اسکلتی- عضلانی افراد مربوط به اندام پا و قوزک پا بود ( 31درصد.) از روش شاخص کلیذدی، امتیاز نهایی ریسک در 11درصد وظایف بین 11تا 32و در 27درصد آنها بین 32تذا 27بذه دسذت آمذد. هم نذین نتذایج در نرمافزار «پیشبینی نیروی استاتیک» نشان داد نیروهای فشاری و برشی وارد به دیسک L5/S1به ترتیذب در 21و 9درصذد از پوس ر کارگران از حد مجاز بالاتر بودند. بحث و نتیجهگیری: اغلب ریسک فاکتورهای وظایف بلندکردن دستی بذار در ایذن مطالعذه بذا اسذتفاده همزمذان از دو روش شاخص کلیدی KIMو نرمافزار 3DSSPPبه طور کامل و دقیق موردارزیابی ارگونومیک قرار گرفتند؛ بنابراین با این ارزیذابیهذا میتوان شرایط ارگونومیکی حمل دستی بار را با دقت بیشتری اصلاح و تعدیل نمود