مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر کفش ناپایدار بر پارامترهای کینتیکی مرتبط با اندام تحتانی هنگام راه رفتن در دانشجویان پسر سالم با کفش هایی با شکل هندسی متفاوت انجام شد. امروزه کفش های مختلفی جهت کاهش اثرات پارامترهای آسیبی و ارتقای پارامترهای عملکردی برای راه رفتن توسعه یافته است. روش: 20نفر از دانشجویان مرد سالم باقد 178/96 ± 3/92سانتی متر، سن 273سال، جرم 73/99 ± 6/15کیلوگرم و شماره-ی پای ،(EU) 42در چهار وضعیت کفش ناپایدار تولید داخل کشور، کفش ناپایدار مشابه خارجی، کفش کنترل ) (Regularو پای برهنه بر روی صفحه نیروسنج در حین راه رفتن انجام گرفت. برای بررسی تفاوت های معنادار آماری متغیرهای وابسته بین چهار شرایط پوشش پا از روش مدل های خطی تعمیم یافته و تحلیل واریانس با داده های تکراری و یا فریدمن در صورت نرمال نبودن داده ها در سطح آلفای % 5با استفاده از نسخه 23نرم افزار SPSSاستفاده شد ) .(0٫05>Pیافته ها: پارامترهای کنیتیکی اندام تحتانی در چهار حالت پوشش پا مورد بررسی قرار گرفت و در میزان اوج نیروی ترمزی و اوج نیروی عمودی فعال تغییراتی مشاهده نگردید ) .(05 , 0
Pنتایج: نتایج به ناکارآمدی کفش ناپایدار تولید داخل در کاهش آسیب و افزایش راحتی در اندام های تحتانی افراد دارد
