بــروز معــضلات زیــست محیطــی و رونــد فزاینــده آن، موضــوع بحــث بــسیاری از صاحبنظـران علـوم اقتـصادی و اجتمـاعی اسـت. افـزایش خطـر ابـتلا بـه بیم اریهـا، مشاجرات عمومی درباره تنزل امنیت غذایی و بـالا رفـتن سـطوح آلـودگی و انحطـاط محیط زیست، چالشهای فراروی جوامع است. آنچه در این زمینه قابل تأمل است نقش و اثری است که نظامهای آموزشی در آموزش رفتارهای زیست محیطی در کاهش ایـن بحرانها دارند. اما مهمتر از همه بررسی رفتارهـای زیـست محیطـی معلمـان ایـن دوره است. نظام آموزش عمومی و نقش عنصر معلم در فرآیند آمـوزش رفتارهـای مناسـب زیست محیطی میتواند وسیلهای برای تغییر دانش، نگرش و مهارتهایی باشد کـه نـسل آتی، برای رویارویی با این بحرانها بدان نیازمند اسـت. لـذا ایـن پـژوهش بـه بررسـی رفتارهای زیست محیطی معلمان آموزش دوره ابتدایی در ابعاد دانش، نگرش و مهارت میپردازد. روش این پژوهش توصیفی و از نـوع پیمایـشی و ابـزار گـردآوری داده هـا پرسـشنامه سنجش رفتار زیست محیطی است. پرسشنامه به روی 383 نفر از معلمان دوره ابتـدایی اجرا شده است. نتایج پژوهش گویـای ایـن اسـت کـه بـیش از 69 درصـد از معلمـان آموزش دوره ابتدایی نگرشی کاملاً موافق یا موافق نسبت به رفتارهای مناسـب زیـست محیطی دارند. دادهها همچنین نشان میدهند که دانش معلمان درباره رفتارهای زیـست محیطی متوسط بوده است. سرانجام اینکه در حدود 72 درصد از معلمان آموزش دوره ابتدایی اعلام داشتند که به طور معمول مهارتهای مربـوط بـه حفـظ محـیط زیـست را دارند. اما از نظر جنسیتی نگرش مثبت زیست محیطی معلمان زن بیشتر از معلمان مـرد است و دانش زیست محیطی معلمان مرد بیشتر از معلمان زن است. در حالی که از نظر مهارتها اختلاف معنادار میان دو گروه معلمان مرد و زن مشاهده نشده است.
