هدف مقالهی حاضر بررسی مزیت نسبی رشتههای تحصیلی آموزش عالی دولتی استان کردستان در مقاطع کاردانی و کارشناسی در سالهای 1385- 1382 در دانشگاه کردستان و آموزشکدههای فنی و حرفهای دختران و پسران سنندج به عنوان مهمترین مراکز آموزش عالی دولتی استان و مقایسهی آن با مزیتهای اقتصادی این منطفه میباشد. نتایج محاسبهی مزیت نسبی که با استفاده از روش مزیت نسبی آشکار شده بالاسا صورت گرفته نشان میدهد که استان کردستان از مجموع 15 بخش و 72 فعالیت اقتصادی در 8 بخش و 37 فعالیت دارای مزیت نسبی بوده، اما در آموزش عالی به علت محدودیت در رشتههای تحصیلی با وجود اینکه اکثریت رشتهها دارای مزیت نسبی بودهاند اما هماهنگی زیادی با مزیت بخشهای اقتصادی ندارند. همچنین از نظر اولویت در مزیت نسبی رشتهها و میزان هماهنگی با بخشهای اقتصادی بین وضعیت دانشگاه کردستان و آموزشکدههای فنی و حرفهای دختران و پسران سنندج نیز تفاوت و جود دارد.