مقدمه: تسلط بر مهارتهای زندگی برای تدبیر چالشها و مسائل زندگی انسانها به ویژه در عصر حاضر ضروری است. در مورد دانشجویان با توجه به تنوع و گستردگی چالشها ی فراروی زندگی آنها، این امر ضروریتر به نظر میرسد. با توجه به لزوم شناخت مسأله جهت برنامهریزی، این مطالعه با هدف بررسی مهارتهای زندگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1389 طراحی گردید. روشها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، نمونهای مشتمل بر 330 نفر با روش نمونهگیری خوشهای از کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انتخاب گردید. دادهها با استفاده از پرسشنامه محققساخته جمعآوری شد. دادههای به دست آمده با استفاده از آزمونهای توصیفی و تحلیلی (Independent Samples T test، One –Way ANOVA) در سطح معناداری 05/0≥p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین مهارت زندگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران 50/0±65/3 بود و بین دانشجویان دختر و پسر (657/0=p) و دانشکدههای مختلف (726/0=p) تفاوت معناداری در این زمینه مشاهده نگردید. نتیجهگیری: میزان مهارت زندگی دردانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در حد متوسط است. با توجه به اهمیت آموزش مهارت زندگی در دانشگاه و رابطه مستقیم آن با بهداشت روانی دانشجویان و رسیدن به نتایج ایدهال لازم است که دانشگاه با برنامهریزی مدون در این زمینه اقدامات مناسب را انجام دهد.