هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه تربیت حرفهای و مهارتآموزی و توجه به هدایت تحصیلی دانشآموزان به سمت تربیت حرفهای در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است. پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی است که در آن از روش آمیخته غالب استفاده شده است. در بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و تحلیل کمی برای تأیید و اعتباربخشی نتایج بخش کیفی، با استفاده از روشهای آمار توصیفی انجام گرفته است؛ دادههایی کمی بهوسیلۀ نرمافزار آماری SPSS25بر اساس تعداد دفعات تکرار و فراوانی واحدهای شمارش تحلیل شد. جامعۀ آماری، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش (1390) بود و کل جامعه بهعنوان نمونه در نظر گرفته شد. نتایج نشاندهندۀ آن است که سند در تعاریف ساحتهای تعلیم و تربیت، شایستگیهای پایه و بیانیۀ مأموریتها، به تربیت حرفهای و مهارتآموزی بهصورت مناسبی توجه داشته است؛ ولی برخلاف طرح موضوع در تعاریف سند، به تربیت حرفهای و مهارتآموزی در گزارههای ارزشی بیانیۀ ارزشهای سند (5 گزاره از 30 گزاره)، ویژگیهای مدرسه در افق 1404 (2 ویژگی از 17 ویژگی)، مؤلفههای تربیت دانشآموزان در اهداف کلان سند (4 مؤلفه از 45 مؤلفۀ تربیت)، هدفهای عملیاتی (4 هدف از 23 هدف) و راهکارهای عملیاتی (سهم 6 درصد، 8 راهکار از 131 راهکار) بهصورت مناسب توجه نشده است.