تفاوت جهان پساکرونا از جهان پیش از کرونا، لزوم انعطاف پذیری و هماهنگ شدن آموزش عالی مهارتی با این تغییرات همگام با سایر سازمان ها و نهادهای جامعه بیش ازپیش آشکار ساخت. این پژوهش از نظر هدف، از نوع تحقیق توسعه ای و به دنبال ارائه و معرفی روش های ابتکاری جهت پاسخگویی مناسب به چالش های آموزش عالی مهارتی در اثر بحران کرونا و توسعه آموزش های عالی مهارتی در دوران پساکرونا است. از طرح پژوهش غیرآزمایشی و از روش آمیخته اکتشافی متوالی غالب استفاده شد. مرحله اول آن شامل گردآوری و تحلیل داده های کیفی به روش تحلیل مضامین و انباشت نگاشتی از طریق سند کاوی بود و در فاز کیفی، راهکارها و اقدامات سیاستی، همچنین شایستگی های لازم برای اساتید و دانشجویان، شناسایی شد و از این طریق، چک لیست برای شناسایی راهکارهای سیاستی و شایستگی های لازم برای اساتید مهارتی و دانشجویان تهیه گردید و در فاز کمی پرسشنامه محقق ساخته جهت اعتباربخشی و اولویت بندی شایستگی های لازم برای اساتید، مربیان و یادگیرندگان آموزش های عالی مهارتی برای پاسخ به بحران کرونا و تعیین بیشترین کاربرد هریک از راهکارهای سیاستی در سه مرحله مواجهه با بیماری (فاز شیوع)، مرحله بازگشایی (فاز میانی) و مرحله بهبود و تسریع پیشرفت (فاز نقاهت) در اختیار خبرگان قرار گرفت؛ ترکیب داده ها از طریق ارتباط بین تحلیل های داده های کیفی و گردآوری داده های کمی انجام شد. راهکارهای سیاستی در پنج حوزه اقدامات بهداشتی، اقدامات اداری جهت محافظت از عملکرد سیستم آموزشی، حمایت های مالی، حمایت های اجتماعی – عاطفی از جامعه دانشگاهی، اقدامات حمایتی جهت استمرار فعالیت های آموزشی طبقه بندی گردید. نتایج پژوهش نشان دهنده آن بود که در فاز شیوع، اقدامات سیاستی با هدف کاهش افت یادگیری و رعایت پروتکل های بهداشتی شامل تولید ملزومات بهداشتی، تهیه بروشورها و فعالیت های اطلاع رسانی بهداشتی و ...، اقدامات اداری جهت محافظت از عملکرد سیستم آموزش شامل تغییر تاریخ ثبت نام دانشگاه ها یا تقویم امتحانات، تدوین و اجرای مقررات و آیین نامه های آموزش الکترونیکی و ...و از طرف دیگر اقدامات حمایتی جهت استمرار فعالیت های آموزشی، شامل پشتیبانی و در دسترس قرار دادن منابع کتابخانه ای، ارتقاء توانمندی های دانشجویان و توانمندسازی اساتید و مربیان و ... پیشنهاد می گردد. در فاز بازگشایی، راهکارهای س
