با توجه به اینکه تخمین بازده آتی اوراق بهادار به تنهایی از طریق داده های تاریخی نمی تواند تخمین مناسبی در جهت انتخاب پرتفوی باشد, لذا در تحقیق حاضر از داده های تاریخی و تکنیک های آماری به همراه تئوری مجموعه فازی در مدل نوین انتخاب پرتفوی میانگین واریانس l, جهت تخمین بازده آتی سهام استفاده می شود. در این مدل, با استفاده از قضاوت خبرگان مالی و میزان ذهنیت خوشبینی - بدبینی سرمایه گذار نسبت به بازده مورد انتظار و با این فرض که بازده سهام متغیر تصادفی فازی می باشد, انتخاب پرتفوی صورت می گیرد. در واقع تاثیر عوامل مذکور در انتخاب پرتفوی با مدل میانگین واریانس مارکویتز مورد مقایسه قرار می گیرد. این مقایسه به وسیله داده های جمع آوری شده از بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج تحقیق نشان می دهد, مرزکارای میانگین واریانس l درحالت خوشبینی کامل, بالای مرزکارای میانگین واریانس مارکویتز قرار دارد و مرزکارای میانگین واریانس l در حالت بدبینی کامل, پایین مرزکارای میانگین واریانس مارکویتز قرار می گیرد.
