ارش یکی از مسلمات فقه بوده که توسط فقا تعاریف مختلفی برای آن ذکر شده که اساس این تعاریف بر جبران زیانی است که مقدار معینی برای آن در شرع تعیین نشده است البته زیانی که ناشی از نقصی باشد که طبیعی نبوده در عین حال منجر به کاهش (نقصان) در مبیع یا شخص گردد. در مستندات ارش یکی روایات می باشند که خود به دو دسته تقسیم می شوند روایاتی که اختصاصا، ارش در آن ها ذکر شده دوم روایاتی که از معنا و مفهوم آن می توان ارش را استنباط نمود و در کنار روایات، از قاعده ضمان، قاعده لاضرر، سیره عقلا و.. به عنوان دلیل بر اعتبار ارش می توان نام برد.
