سلمان احمدی اسب چین

تاثیر فلزات سنگین در آلودگی منابع طبیعی حیاتی است و در کانون توجه محققان در سال‌های اخیر قرار گرفته است، زیرا در غلظت‌های بسیار کم هم ایجاد آلودگی و مسمومیت می‌کنند. فلزات سنگین عناصر شیمیایی هستند که وزن اتمی بین 546/63 تا 59/200 داشته و حضور آن‌ها در آب می‌تواند به اشکال کلوئیدی، ذره‌ای و یا فازهای انحلالی باشد. فلزات سنگین به طور معمول به عنوان فلزاتی با عدد اتمی 22 تا 92 در تمام گروه ها از دوره 3 تا 7 در جدول تناوبی در نظر گرفته می شوند. برخی از فلزات مانند مس، روی، کادمیم، سرب، آهن، کروم، کبالت، نیکل، منگنز و مولیبدن در مقادیر معین برای زنده ماندن در میکروارگانیسم ضروری‌اند و مقدار بیش از حد آن‌ها‌ می‌توانند کشنده باشند. فلزات نام برده شده به عنوان آلاینده‌های مهم محیطی گزارش شده‌اند. وجود این فلزات در خاک و آب می‌تواند مشکلات جدی برای جانوران، گیاهان و میکروارگانیسم‌ها ایجاد کنند. تجمع فلزات سنگین در خاک به دلیل اثرات نامطلوب بر کیفیت غذا، رشد محصولات (به دلیل سمی بودن برای گیاهان) و بهداشت محیط در تولید محصولات کشاورزی نگران‌کننده است. این فلزات عمدتا از طریق دو مسیر استنشاق و بلع وارد بدن انسان می‌شوند و بلعیدن اصلی‌ترین مسیر قرار گرفتن در معرض این عناصر در جمعیت انسانی است. وارد شدن فلزات سنگین به زنجیره غذایی برای سلامتی انسان بسیار خطرناک می‌باشد که این مشکل مورد توجه بیشتر مردم و همچنین سازمان های دولتی و غیر دولتی به ویژه در کشورهای در حال توسعه قرار گرفته ‌است