مقدمه و هدف IL-10 انسانی (hIL-10) یک سایتوکاین چند اثری با خاصیت تعدیل کنندگی سیستم ایمنی است که توسط انواع گسترده ای از سلولها تولید می شود.از آنجاییکه ویژگی کلیدی این سایتوکاین، توانایی اعمال عملکرد مهاری بر روی بیان طیف وسیعی از سایتوکاین ها و کموکاین ها و همچنین مهار بیان مولکول MHC و مولکول های کمک تحریکی است، در کار آزمایی های اولیه بالینی مورد استفاده قرار گرفته است. در مقابل مشخص شد کهhIL-10 توانایی اعمال اثر تحریکی روی لنفوسیت های B ، مست سل ها، تیموسیت ها و سلول های TCD8+ را نیز دارد. برخی از ویروس ها از قبیل اپشتاین بار ویروس نیز همولوگ ویروسی اینترلوکین 10 (vIL-10) را تولید می کنند. vIL-10 تمامی ویژگی های hIL-10 را دارا می باشد و 84% با همتای انسانی خود تشابه آمینواسیدی دارد اما به دلیل تمایل پایین به گیرنده IL-10 توانایی تحریک سیستم ایمنی را ندارد لذا می تواند جایگزین مناسبی برای hIL-10 در کارآزمایی های بالینی باشد. بحث و نتیجه گیری خاصیت تعدیل کنندگی قوی hIL-10 و همچنین نتایج امید بخش از تحویل این سایتوکاین در دوره ای از بیماری های التهابی در مدل های آزمایشی باعث ایجاد علاقمندی در استفاده های بالینی از این سایتوکاین شده است. تاکنون hIL-10 نوترکیب در افراد داوطلب بیمارانی با بیماری کورن، روماتوئید آرتریت، پسوریازیس، عفونت هپاتیت G و پیوند عضو آزمایش شده است. به دلیل خاصیت تحریک کنندگی hIL-10 درمان برخی بیماری ها با این سایتوکاین می تواند اثرات و پیامدهای معکوسی به همراه داشته باشد. همانطور که ذکر شد vIL-10 به دلیل نداشتن عملکرد تحریکی می تواند به عنوان پتانسیل درمانی و جایگزین مناسبی برای hIL-10 در درمان بیماری های اتوایمیون و یا شرایط مرتبط با التهاب مزمن درنظر گرفته شود.
