مقدمه. آسیب دیدگی لیگامان صلیبی قدامی (ACL) زانو در ورزش فوتبال بسیار شایع است. رویکردهای جدید توانبخشی و پیشگیری از آسیب از پروتکلهای یادگیری حرکتی، عصبی عضلانی و اخیرا عصبی شناختی، همراه با سایر مداخلهها در پیشگیری و توانبخشی آسیبهای ACL در ورزشکاران استفاده میکنند. هدف از انجام این پژوهش تأثیر هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی با و بدون تکالیف دوگانه شناختی بر حس عمقی، تعادل، قدرت و عملکرد ورزشکاران مبتلا به ناکارایی ACL بوده است. روش شناسی. 39 آزمودنی از فوتبالیستهای مرد دارای ناکارایی لیگامان صلیبی قدامی استان مازندران به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به سه گروه 13 نفره (گروه کنترل، گروه تمرینات عصبی عضلانی و گروه تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه) تقسیم شدند. دو گروه تمرینی، تمرینات را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. تمرینات عصبی عضلانی در این مطالعه شامل تمرینات ترکیبی حس عمقی، تعادلی، اغتشاشی، قدرتی و عملکردی بودند. تکالیف دوگانه شناختی و حرکتی که در یکی از گروهها همراه با تمرینات عصبی عضلانی اجرا شد به صورت شمارش معکوس اعداد، حافظه به خاطر سپاری اعداد، محاسبه معادلههای غیر منتظره، حرکات مهارتی تخصصی فوتبال (کار با توپ و جهت یابی توپ، سر زدن و سایر تکنیکها) بوده است. برای اندازه گیری حس عمقی از ثبت زوایای مفصلی از طریق تصویر و نرم افزار اتوکد، برای سنجش تعادل از تست Y، برای اندازه گیری قدرت عضلات ناحیه زانو از دستگاه ایزوکینتیک، و برای سنجش عملکرد از آزمونهای LESSو HOP استفاده شد. از آنالیز کوواریانس برای بررسی تفاوتهای درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. یافتهها. نتایج تحقیق نشان داد که بهبودی معنی داری در آزمونهای تعادلی، عملکرد با اندازه اثر بالا، قدرت و نسبت فلکسور به اکستنسور زانو با اندازه اثر بالا در گروههای مداخله در پس آزمون نسبت به پیش آزمون وجود داشته است (05/0>p)، این در حالیست که تغییرات اندک و غیر قابل توجه در آزمونهای حس عمقی در پس آزمون در سه گروه مشاهده گردید (05/0>p). نتیجه گیری. با توجه به یافتههای این تحقیق به نظر میرسد که تعدیل مولفههای حسی، حرکتی و شناختی از طریق ارائه تمرینات عصبی عضلانی به ویژه همراه با تکالیف دوگانه احتمالا بتوانند نقش قابل توجهی در توانبخشی و پیشگیری از بروز آسیب دیدگی اولیه و ثانویه اندام تحتانی داشته باشند. بنابراین، تمرینات عصبی عضلانی به ویژه همراه با تکالیف دوگانه شناختی حرکتی در ورزشکاران فوتبالیست احتمالاً بتواند رویکرد مؤثری جهت بهبود شاخصهای شناختی، عصبی عضلانی و بیومکانیکی اندام تحتانی با هدف توانبخشی و پیشگیری از آسیب باشد.