سابقه و هدف: شرایط جهان پس از ظهور ویروس کووید-91 و انتشار سریع آن در جوامع انسانی تغییر کرده و زندگی اجتماعی و ورزشی را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه با هدف، بررسی میزان بروز آسیبهای ورزشی در مازندران، تغییرات ناشی از پاندمی کرونا بر فراوانی آسیبهای ورزشی و رابطه با سن، جنسیت، رشتهورزشی و شدت آن، انجام پذیرفت. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، آمار همه ورزشکاران سازمان یافته و اطالعات تماامی ورزشاکاران آسیب دیده مراجعهکننده به هیات پزشکی ورزشی مازندران در سالهای 9911 تا 9911 جمعآوری، و دادههاا باا نارمافازار SPSS39 تجزیه و تحلیل گردید و به صورت توصیفی در جدول توزیع فراوانی ارائاه شاد. فراوانای انادام آسایب دیاده در رابطه با گروههای سنی، جنسیت، رشته ورزشی، سمت آسیب دیده و جراحی، بهوسیله آزمون کایدو تحلیل شد. یافتهها: ورزشکاران سازمان یافته در سالهای 9911 تا 9911 به ترتیب 65/69 ،61/65 و 56/95 نفر در هر 95 هزار نفر جمعیت استان و ورزشکاران آسیب دیده 15/5 ،53/5 و 19/6 نفر در 95 هزار نفر ورزشکار سازمان یافته، با اکثریت ماردان بوده است. پس از آغاز پاندمی، فوتبال با 51/1 نفر آسیب دیده در هر 95 هزار نفر ورزشکار سازمان یافته صدرنشین باود و افزایش آسیب زانو به 8/55 درصد و موارد جراحی به 9/39 درصد کل آسیبها مشاهده شد. ارتباط معنیدار انادام آسایب دیده با سن ورزشکار)56/5˂P )و رشته ورزشی)559/5˂P )طی تمام سالها وجود داشت. استنتاج: کاهش قابل توجه ورزشکاران سازمانیافته و عدم تغییر محسوس آسیب دیدههای ورزشی، گویای احتمال کاهش ورزشکاران غیرحرفهای پس از شیوع پاندمی میباشد. ممنوعیت فعالیت ورزشی در فضاهای سربسته سالنی، میتواند دلیل افزایش آمار آسیب مردان و رشته فوتبال باشد که در کنار حرفهایتر بودن ورزشکاران، منجربه افزایش درگیری زانو و جدیتر بودن آسیب آن شده است.
