شرایط امروزین کلانشهر شیراز، نیاز به سنجش و گسترش اعتماد اجتماعی در همه سطوح و ابعاد زندگی شهری را جدیتر ساخته است و از سوی دیگر، فقدان پیوندهای سنتی و ایجاد پیوندهای اجتماعی جدید، مفهوم اعتماد را با معضلاتی مواجه نموده است. بنابراین، هدف این پژوهش سنجش عوامل مؤثر بر اعتماد شهروندان به مدیریت شهری (مطالعه موردی: منطقه یک تحلیلی با – شهر شیراز) میباشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی استفاده از ابزار پرسشنامه میباشد. جامعه آماری پژوهش، شهروندان منطقه یک شهر شیراز است نفر محاسبه شد. روایی سؤالات پرسشنامه توسط 384 که تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران اساتید و متخصصان حوزه جغرافیا و برنامهریزی شهری مورد تأیید قرار گرفت، پایایی آن نیز با محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه از نرم 0.93آزمون آلفای کرونباخ افزار استفاده شده است. نتایج آزمون کلموگروف اسمیرنوف غیر نرمال بودن داده ها را نشان spss داد به همین جهت برای پاسخگویی به سؤالات پژوهش از آزمونهای ناپارامتریک کای اسکوئر و کروسکال والیس استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون کای اسکوئر نشان داد که شهروندان منطقه یک شهر شیراز اعتماد پایینی به مدیریت شهری دارند همچنین ویژگیهای اعتماد شونده (شهرداری و شورای شهر) بیشترین تأثیر را بر میزان اعتماد شهروندان داشته و ویژگیهای اعتماد کننده (شهروندان) و ویژگیهای ثابت محیط به ترتیب تأثیر کمتری بر میزان اعتماد شهروندان به مدیریت شهری داشتهاند. همچنین آزمون کروسکال والیس نشان داد که تمامی متغیرهای مورد sig 0.000بررسی در پژوهش با تأثیر معناداری بر میزان اعتماد شهروندان 0.05 = و خطای کمتر از به مدیریت شهری داشته است.
